Afscheid van vriendschap

De verlichting is sfeervol in het grandcafé waar we hebben afgesproken. Een knoop in mijn maag, vervelend kriebels in mijn buik en het klamme zweet in mijn handen vertellen mij dat dit waarschijnlijk de laatste keer is dat we zullen afspreken.

Ik zie haar binnenkomen, een mooie vrouwelijke vrouw. Wat heeft ze leuke schoenen aan, gewaagd. Heel anders dan anders. We begroeten elkaar met drie zoenen, vertrouwd en onwennig tegelijk. We voelen de spanning. Ik kijk naar haar, lange tijd was ze één van mijn beste vriendinnen. Lief en leed hebben gedeeld, de laatste jaren eigenlijk vooral veel leed. Ik hou van haar, ook nu nog. Maar het gaat niet meer lukken om te lijmen wat stuk is gegaan.

Scheurtjes en scherven

De eerste scheurtjes in onze vriendschap ontstonden toen er kinderen kwamen, het begrip en onbegrip over opvoeding, het verschil van mening over kinderopvang. Interesses liepen uiteen, verwachtingen van de vriendschap veranderden. Hier en daar werd een scheur een scherf. We ontwikkelden niet met elkaar mee. Het vervelende van scherven is dat je ze wel kunt lijmen maar dat je de breuklijnen altijd blijft zien. En zo voelde het inmiddels ook. Grenzen werden opgerekt en een verlangen aan hoe het vroeger was, fungeerde als hoop voor de toekomst. Maar nu zitten we hier, letterlijk en figuurlijk tegenover elkaar. Wederzijds is het vertrouwen weg, er zijn dingen gebeurd, woorden gezegd en verwijten gemaakt.

[su_pullquote align=”left”]”I thank you for your part in my journey”[/su_pullquote]

We beginnen wat beleefdheden uit te wisselen totdat ze zegt: “Laten we er maar niet meer omheen draaien, waarom wilde je afspreken?”. Ik leg uit dat ik het jammer vind hoe ons contact nu is en dat ik haar daarom nog een keer “echt” wilde spreken. Ze knikt instemmend. “Hier zitten we dan”. “Hoe nu verder?”. Ik weet het echt niet en met tranen in mijn ogen spreek ik dat ook uit. Want hoe zeer ik ook verlang naar de mooie vriendschap die ooit was, weet ik ook dat we allebei niet meer dezelfde personen zijn als toen. Die tijd is geweest. Zij vertelt hoe teleurgesteld ze is in mij en welke gebeurtenissen voor dat gevoel hebben gezorgd, dat ze niet weet hoe dat ooit hersteld zou moeten worden, dat de tijd het zal leren. Het is een wederzijds gevoel.

Afscheid met een knuffel

We spreken met elkaar af dat, wanneer we contact met elkaar zoeken door middel van een telefoontje, berichtje of kaartje, we er van uit kunnen gaan dat het een gebaar is uit goede bedoeling. Ik zeg haar dat ik de mooie momenten in onze vriendschap zal koesteren. Verdrietig nemen we afscheid met een knuffel. We wensen elkaar veel goeds.

In tranen loop ik naar mijn auto. Het is een vreemd gevoel, een mengeling van verlies en opluchting. Het duurt ruim een jaar voordat ik zonder weemoed (en een tikje verwijt) aan haar kan denken. We sturen elkaar met verjaardagen nog een berichtje maar tot meer contact komt het niet. Totdat ook dat ophoudt.

Nu, bijna twee jaar later, kijk ik dankbaar glimlachend naar foto’s van haar en mij. Het was een mooie en leerzame vriendschap.

einde van vriendschap

Deze blog is ook verschenen op: www.gezondnu.nl

4 Comments

  1. lobke schreef:

    Tranen in mijn hart, zo mooi geschreven, myrthe je bent echt een kei!! Dank je wel voor het open delen!

  2. Marion schreef:

    Prachtig geschreven. Zo gaat het inderdaad regelmatig. Velen laten het echter langzaam doodbloeden. Ik vind het mooi om te lezen dat jullie dat niet hebben laten gebeuren en het op deze manier gedaan hebben. Dat is toch een teken van een echte vriendschap en hoe belangrijk jullie voor elkaar geweest zijn en ook nog steeds zijn. Heel mooi.

  3. Liselot schreef:

    Prachtig! En hoe herkenbaar. Fijn te weten dat ook jij mensen ontgroeid en dat het niet perse aan je zelf alleen ligt. Dat dit bij het leven hoort in alle verschillende fases. X

  4. Ruby schreef:

    Weer een mooi verhaal. Soms gebeuren die dingen. Wel fijn dat het uitgesproken is waardoor jullie wegen scheiden. Beter dan stilzwijgend dood laten bloeden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.