Interview LIEFKE magazine

In gesprek met Myrthe Johansen
woorden: Anne Kleisen beelden: Marijn de Wijs

Creatieve levensgenieter, ondernemer en LIEFKEteamlid Myrthe Johansen krijgt drie keer de diagnose kanker. Na de laatste keer staat haar leven op losse schroeven en besluit ze het roer om te gooien. ‘Nu doe ik wat ik het liefste doe: schrijven en bezig zijn met gezondheid en voeding’.

Tegenover me zit een verzorgde, stralende vrouw. Sprankelende ogen, bescheiden sieraden, een roomwitte broek en een warm, blauw vest. Op het eerste gezicht wijst niets op het feit dat Myrthe drie keer de diagnose kanker heeft gekregen. Toch is dat zo. Ze kreeg in haar twintiger jaren twee keer lymfeklierkanker en in 2013 ook nog borstkanker. Myrthe: ‘Tijdens de behandelingen voor borstkanker ben ik gaan nadenken over wat er voor mij echt belangrijk is. Ik kwam erachter dat ik me wil verdiepen in gezondheid en geluk’.

Ons gesprek vindt plaats aan de lange, houten tafel in de woonkeuken van Myrthe’s comfortabele huis. In de woonkamer hangt een zelfgemaakte schelpenkrans aan de muur, er staat een L-vormige bank rondom een houtkachel en buiten in de tuin scharrelen kippen. Het huis, inclusief labrador, ademt een gelukkig gezinsleven. Myrthe woont hier met haar man Jerry, zoon Lars en dochter Laila.

Zo rustig en vastbesloten als ze nu praat over haar inzicht om zich te wijden aan gezondheid en geluk, zo turbulent is de diepe crisis die daaraan vooraf gaat. Myrthe werkt jarenlang met passie en plezier in het onderwijs. Binnen die sector klimt ze op tot leidinggevende. Totdat ze door de borstkanker pas op de plaats moet maken. Fysiek is het werk te zwaar geworden. Ook trekt ze andere aspecten van haar leven, tot die tijd volkomen vanzelfsprekend, in twijfel.

Myrthe: ‘Ik had het gevoel dat ik alles kwijtraakte. Fulltime werken in het onderwijs lukte niet meer, ik wist niet of ik in dit huis wilde blijven wonen. Ik was mezelf kwijtgeraakt en ook mijn man Jerry en ik konden elkaar niet meer vinden. Ik merkte dat ik de eerste twee keer dat ik ziek was teveel was doorgerend. Alle ellende kwam eruit. Ik wilde afstand nemen om te kijken hoe ik verder wilde in mijn leven’.

Hoewel ze het doodeng vindt, besluit Myrthe een week in haar eentje op retraite te gaan in Frankrijk, 1100 km van huis. Het blijkt een gouden greep. Myrthe: ‘Het thema van de retraite was terugkomen bij jezelf. Dat was precies wat ik nodig had en wat ik daar ook ervaren heb. Ik landde weer op aarde en in mijn lijf. Ik kwam weer in contact met alles wat er van jongs af aan al in me zat. Liefde voor lekker en gezond eten, de natuur, zachtheid en lief zijn voor mezelf. Ik kwam als een ander mens weer thuis’.

Myrthe: ‘Zonder alle ruis blijft alleen het belangrijkste over. Tijdens die retraiteweek hebben Jerry en ik nauwelijks contact gehad. Juist door die afstand voelde ik hoeveel liefde er nog was. Toen ik terugkwam, hadden we veel meer waardering voor elkaar en sindsdien is onze relatie sterk verbeterd. Het werd ook helder wat belangrijk voor me is in mijn professionele leven. Eerder wilde ik niet onderdoen voor gezonde mensen. Daardoor was ik te veel bezig met status en carrière maken. Na mijn borstoperaties kreeg ik eervol ontslag bij de school waar ik werkte. Dat vond ik moeilijk, ik had sinds mijn veertiende altijd gewerkt en nu was ik voor het eerst van mijn leven ontslagen. Toch zorgde dat ontslag ervoor dat ik de ruimte had om uit te vinden waar mijn hart ligt’.

Myrthe pakt twee oude liefdes op: schrijven en koken. Myrthe: ‘Ik schreef altijd al graag. Voor de schoolkrant, bij oma en opa op de typemachine, op mijn werk schreef ik de nieuwsbrief en thuis hield ik een dagboek bij. Rondom mijn operaties was schrijven een van de weinige dingen die ik kon, hier thuis op de bank. Ik won een blogwedstrijd van Gezond.nu en schreef wekelijks voor ze. Tegelijkertijd begon ik mijn eigen website, simplifyyourlife.nl, waar ik schrijf over voeding, psyche en gezondheid’.

Ook haar liefde voor koken en natuurlijke voeding bloeit weer helemaal op. Myrthe: ‘Ik genoot er als kind al van om met mijn opa en oma bessen te plukken, hazelnoten te zoeken en later voor vrienden te koken. Toen ik van de retraite terugkwam, ben ik meteen de keuken ingedoken. Ik werd er blij van. Voor mij is koken een meditatieve bezigheid. Dingen afwegen, snijden, hakken, dat voelt voor mij als ontspanning. Zodra ik tussen mijn operaties door weer op mijn benen kon staan, ging ik bakken. Als ik me niet goed voel, word ik nog steeds automatisch naar de keuken getrokken. Of ik ga naar buiten, dat helpt ook. Ik let nu ook meer op de cyclus van voeding, ik hoef geen aardbeien te eten in de winter. Datgene wat er in het seizoen beschikbaar is, heb je op dat moment ook nodig. Ik geloof ook echt dat wanneer je met aandacht kookt, het eten voedzamer is’.

Ondanks alle tegenslag is Myrthe naar eigen zeggen juist positiever geworden met de jaren. Myrthe: ‘Je kunt in een hoekje gaan zitten huilen, maar je kunt ook genieten van wat je nog wél hebt. Ik ben intenser gaan leven sinds ik geconfronteerd ben met mijn eigen sterfelijkheid. Positief in het leven staan betekent voor mij niet dat ik altijd huppelend de dagen doorkom. Het betekent voor mij dat er te midden van alle moeilijkheden altijd mogelijkheden zijn. Hoe moeilijk een situatie ook is, er is altijd wel iets moois te ontdekken. Als ik niet in zo’n diepe crisis was beland, was ik ook niet op retraite gegaan. En hoewel ik het af en toe nog steeds moeilijk heb als ik terugdenk aan de tijd dat ik ziek was en aan hoe bang ik was dat ik mijn kinderen misschien niet zou zien opgroeien, ben ik nu bovenal heel dankbaar dat ik er nog steeds voor ze ben nu ze tieners zijn’.

Myrthe woont met haar gezin in Lelystad, waar ze geboren en getogen is. Haar open en positieve kijk op het leven kreeg ze niet van huis uit. Myrthe: ‘Ik ben heel beschermd opgevoed. Mijn moeder waarschuwde me altijd voor alle beren op de weg. Aanvankelijk leefde ik zelf ook zo. Totdat ik gedurende mijn ziektes veel grotere angsten onder ogen moest zien, toen werden die kleine, dagelijkse zorgen minder belangrijk’.

Myrthe: ‘Mijn website heet Simplify Your Life omdat ik geniet van eenvoud. Het leven is niet altijd makkelijk, maar vaak kun je het wel versimpelen. Als je echt stil gaat staan, heb je meer oog voor de kleine dingen. Ik loop vaak hetzelfde rondje met de hond. Iedere keer zie ik weer iets nieuws op de route. Je kunt wel verlangen naar meer, beter en groter, maar je kunt ook kijken naar wat je nu hebt en daarvan genieten. In de periode dat ik ziek was, hebben we uit budgettaire overwegingen afstand genomen van een aantal dingen. We hebben de auto en de caravan verkocht en we konden niet meer skiën met kerst. Juist wanneer je minder middelen tot je beschikking hebt, word je creatiever. Zo hebben we een zomer in Nederland doorgebracht en elke dag dingen gedaan die op de bucketlist van een van de gezinsleden stond. Bijvoorbeeld wildkamperen langs de sloot achter ons huis en een ijsje met tien bolletjes eten. Ik hou me ook minder bezig met dingen waar ik geen invloed op heb, zoals tragisch wereldnieuws. Ik focus me op de dingen die ik wel kan doen om de wereld mooier te maken. Glimlachen naar mensen op straat bijvoorbeeld, zulke kleine dingen maken me gelukkig’.